برداشتن دندان به دررفتگی کامل دندان از حفره خود در استخوان آلوئول گفته می شود و یکی از آسیب زاترین آسیب های دندانی است که باعث می شود سلول های اطراف ریشه دندان در معرض محیط خارجی قرار گرفته و پالپ دندان قرار گیرد. با خون تامین می شود. باعث آسیب ایسکمیک به بافت پالپ و بافت رباط پریودنتال می شود. خراش دندان های دائمی بسته به مطالعات انجام شده در 0.5 تا 3 درصد از آسیب های دندانی رخ می دهد و دندان های ثنایای مرکزی فوقانی شایع ترین دندان هایی هستند که درگیر می شوند.
وقتی با دندان کنده مواجه شدیم چه کنیم؟
کمک های اولیه در محل حادثه:
- اگر دندان کثیف است، آن را زیر آب جاری (محلول شستشوی ایده آل سرم فیزیولوژیک (سالین) است) حداکثر به مدت 10 ثانیه بشویید و آن را تعویض کنید. دندان را با نگه داشتن تاج آن قرار دهید، هرگز به ریشه دندان دست نزنید.
- بیمار یا خویشاوندان بیمار باید دندان را در آوولس جایگزین کنند. می توانید یک توپ پنبه یا دستمال کاغذی را گاز بگیرید تا دندان را در دهان ثابت نگه دارید.
- اگر به دلایلی نمی توانید دندان را جایگزین کنید، می توانید دندان را در شیر یا HBSS (محلول نمک متعادل هنک) نگه دارید (به عنوان آخرین راه حل استفاده کنید، زیرا آب به سلول های ریشه آسیب می زند). اگر در محیطی که حادثه رخ داده نمی توانید به این مایعات دسترسی پیدا کنید، ایده آل ترین مکان برای نگهداری دندان داخل دهان است (در صورت هوشیاری بیمار می توانید با فشار دادن دندان بین دندان و گونه بیمار به پزشک مراجعه کنید. لب).
- دندان را حداکثر ظرف 60 دقیقه نزد دندانپزشک ببرید و با استفاده از مایعات فوق از خشک شدن دندان جلوگیری کنید.
توصیه به بیمار:
- برای مدتی از فعالیت های شدید خودداری کنید.
- با پیروی از یک رژیم غذایی نرم دو هفته ای از فشار بیش از حد به دندان ها خودداری کنید. بعد از هر وعده غذایی، دندان را با یک مسواک نرم بشویید.
- از کلرهگزیدین گارسرا دو بار در روز با فواصل 12 ساعته به مدت یک هفته استفاده کنید.
نویسنده: مهرداد حسن نژاد
